Η πλειοψηφία των χρηστών γυαλιών ηλίου, άρα και του αγοραστικού κοινού, έχει την πεποίθηση ότι όλα τα γυαλιά ηλίου που φέρουν πιστοποίηση CE είναι ασφαλή. Δυστυχώς, δεν είναι σπάνιο φαινόμενο να συναντάμε περιπτώσεις όπου τα γυαλιά είναι μεν κατασκευασμένα σύμφωνα με τις Ευρωπαϊκές προδιαγραφές, αλλά δεν είναι ασφαλή.

Όλα τα γυαλιά που πωλούνται από οπτικά καταστήματα, πληρούν τις ισχύουσες βασικές απαιτήσεις υγείας και ασφάλειας που προβλέπονται από τον Κανονισμό (ΕΕ) 2016/425 και τις απαιτήσεις που καθορίζονται από το εναρμονισμένων προτύπων EN ISO 12312-1:2013 και EN ISO 12312-1/A1:2015. Τα γυαλιά ηλίου που πωλούνται σε οπτικά καταστήματα, κατηγοριοποιούνται ως ιατρικές συσκευές και πρέπει να ακολουθούν αυστηρές προδιαγραφές.

Όλα τα γυαλιά ηλίου που πωλούνται από οπτικά καταστήματα συνοδεύονται από ενημερωτικό σημείωμα και Δήλωση συμμόρφωσης ως αναφορά τα παραπάνω πρότυπα.

Οι προδιαγραφές αυτές δεν απαιτούνται όταν γυαλιά ηλίου κατηγοριοποιούνται ως αξεσουάρ. Τα οπτικά καταστήματα απαγορεύεται να πωλούν προϊόντα τα οποία δεν καλύπτουν τις προδιαγραφές που προαναφέρθηκαν.

Σε μια σχετικά πρόσφατη μελέτη (Dain et al ,2010),αξιολογήθηκε η απόδοση σε ένα δείγμα 646 γυαλιών ηλίου με σήμα καταλληλότητας CE , με βάση τους εξής παράγοντες: τη διαθλαστική και την πρισματική τους ισχύ, τη διαπερατότητα (στο ορατό, στο υπεριώδες και στη διαφορετική «χρωματικότητα») και την πόλωση. Από τις μετρήσεις προέκυψε ότι το 17.3% των γυαλιών δεν πληρούσε τις απαιτούμενες Ευρωπαϊκές προδιαγραφές (European Standard EN1836) ενώ το 3.3% τις πληρούσε οριακά, λόγω αβεβαιότητας στις μετρήσεις (σφάλμα μέτρησης).

Η εμφάνιση, επομένως, του πιστοποιημένου σήματος CE σε αρκετά γυαλιά ηλίου δεν είναι πάντα συνώνυμη με την ποιότητα και η πράξη μας λέει πως τα πράγματα είναι αρκετά πιο ασταθή όσο απευθυνόμαστε σε πιο οικονομικά προϊόντα και σε πιο “ανεξέλεγκτους” κατασκευαστές, όπως είναι αρκετοί στην Άπω Ανατολή.